Falen is succes, als we ervan leren. Wij geloven niet dat er "fouten" gemaakt worden, maar dat ieder obstakel kan worden gezien als een nieuwe les.
Mijn moeder komt uit Iran en heeft een hele andere cultuur dan wij in Nederland gewend zijn. Status is daar erg belangrijk en als vrouw zijnde praten over wat jouw toekomstdroom is, is taboe. Zij heeft mede door de Iraanse revolutie nooit haar dromen waar kunnen maken. Onbewust wilde zij dat ik haar pad zou bewandelen, maar dan op de manier hoe zij het had gewild. Ik heb altijd dingen gedaan waar ik zelf nooit helemaal achter stond, om haar te pleasen. Dit niet zonder negatieve wendingen. Ik zakte van de HAVO naar VMBO, kreeg studievertraging op het MBO bij een opleiding die ik niet leuk vond en ik heb daarna driekwart jaar thuis gezeten.
Nu ik in mijn afstudeerjaar van het HBO zit, ben ik eens gaan nadenken. Ik stond stil bij alle keuzes die ik de afgelopen jaren had gemaakt. “Was ik blij met het leven wat ik nu had?” Ja. “Had ik dit leven als ik toen andere keuzes had gemaakt?” Waarschijnlijk niet.
Als ik de HAVO had gehaald, had ik geen Communicatie gestudeerd. Door tijd thuis te hebben gezeten, heb ik goed nagedacht over wat ik later wilde worden. Hierdoor kon ik dit keer wel de juiste keuze maken voor mijn nieuwe opleiding. Als ik geen MBO had gedaan, had ik niet de extra ervaring opgedaan tijdens de stages daar. Mede door die ervaring werd ik aangenomen voor een van mijn droomstages op het HBO.
Mijn les hieruit was dat alles op z’n tijd komt. Van iedere fout heb ik geleerd om het niet een tweede keer te doen óf om het via een andere weg te proberen. Hoe moeilijk het ook is; soms moet je dingen accepteren, ook al gaan ze niet helemaal op de manier hoe jij dat voor ogen had. Het beste wat je kan doen is om er dan een positieve draai aan te geven en het te zien als een “les”.
Yours sincerely,
Melody, TABOO-member.